Het middel werkt perfect voor de hartritmestoornis, maar na ca. 1 maand begon ik exceemachtige plekken te ontwikkelen die heel erge jeuk geven en zich nu over mijn hele lichaam voordoen. De dermatoloog zegt dat het gewoon exceem is en dat Amiodaron daar niets mee te maken heeft. Hoe kan dit ineens als ik nog nooit eerder iets aan mijn huis heb gehad? Het middel werkt perfect voor de hartritmestoornis, maar na ca. 1 maand begon ik exceemachtige plekken te ontwikkelen die heel erge jeuk geven en zich nu over mijn hele lichaam voordoen. De dermatoloog zegt dat het gewoon exceem is en dat Amiodaron daar niets mee te maken heeft. Hoe kan dit ineens als ik nog nooit eerder iets aan mijn huis heb gehad?

Na zes en een half jaar amiodarongebruik (200 mg per dag) wegens boezemfibrilleren had ik vrijwel alle bijwerkingen al : leisteenachtige verkleuring van de huid, overgevoeligheid voor UV-licht, schildklierafwijking, oogbeschadiging, wazig zien en verschrikkelijke nachtmerries. Toen volgde een verblijf in het ziekenhuis wegens een ernstige longbeschadiging met als gevolg te[lees meer...] weinig zuurstof in het bloed en in coma raken. Op vele manieren werd zuurstof toegediend waarbij twee keer geïntubeerd werd. Twee en een halve liter vocht achter de longen werd afgetapt. 6 zakken bloed werden toegediend. 8 kilo verlies aan lichaamsgewicht. En een vreselijke delier. 30 dagen verdeeld over 3 perioden op de Intensive Care, totaal 52 dagen in het ziekenhuis. Diverse malen kregen mijn naasten te horen dat mijn situatie kritiek was, een verpleeghuis het maximaal haalbare en laten inslapen werd als optie genoemd. De eerste diagnose was een bacteriële longontsteking. Dat betekende veel antibiotica en veel pogingen om een bacterie op te sporen. Na 2 weken was 20 keer getest, na 3 weken 24 keer, na 5 en een halve weken 32 keer en na 7 weken 39 keer. Alle keren met negatief resultaat. Na 3 weken werd amiodaron een keer genoemd en na 5 en een halve weken werd amiodaron d.d. als oorzaak aangewezen. d.d. staat voor differentiaal diagnose. Er is een lijst met mogelijke oorzaken en je streept bijvoorbeeld een bacterie als oorzaak door omdat die niet aangetoond kan worden. Uiteindelijk kom je dan bij amiodaron uit. Als je op het internet wat zoekt kom je steeds hetzelfde tegen: er wordt verwoed naar een bacterie gezocht en amiodaron als oorzaak komt pas (te) laat in beeld. Het advies dat gegeven wordt is: artsen wees alert, als er geen verklaring is voor een longbeschadiging, denk dan aan amiodaron. Mijn situatie was na 5 en een halve weken zo slecht geworden dat een behandelbeperking werd vastgesteld waarin werd “besloten tot niet-intuberen en niet-invasief beademenbeleid in verband met te zwakke conditie en onderliggend lijden (organiserende pneumonie, d.d. door amiodaron veroorzaakt), met tevens hartfalen, pulmonale hypertensie en inmiddels algehele ontstane zwakte en gegeneraliseerde spieratrofie en marginale kansen op verbetering tot goede kwaliteit bij noodzaak tot nieuwe intubatie en mechanische beademing”. In mijn geval werd na 32 negatieve testen (5 en een halve weken) besloten dat amiodaron de oorzaak was. Of dat kwam omdat 24 negatieve testen nog niet voldoende waren om een bacterie uit te sluiten of dat men niet (voldoende) op de hoogte dan wel niet overtuigd was van de longtoxiciteit van amiodaron weet ik niet, maar het was me erg veel waard geweest als dat na 3 weken (of eerder) was gebeurd. Er werd namelijk een forse dosis prednison per dag gegeven met verbluffend resultaat. Men had “zelden een 77-jarige man zo snel zien opknappen”. Ik schrijf dit ongeveer een jaar na de eerste prednison. Na nog 2 weken ziekenhuis en 2 en een halve week revalidatie was ik zelfverzorgend en weer thuis. Amiodaron werd in het ziekenhuis al van mijn medicatielijst verwijderd. Mijn longen zijn geheel hersteld. De huidverkleuring is weg. De schildklier is (nog) niet goed. Amiodaron werkt goed tegen boezemfibrilleren, maar als ik sommige bijdragen hier lees, verbaas ik me er over hoe gemakkelijk aan de mogelijke bijwerkingen wordt voorbij gegaan. Na zes en een half jaar amiodarongebruik (200 mg per dag) wegens boezemfibrilleren had ik vrijwel alle bijwerkingen al : leisteenachtige verkleuring van de huid, overgevoeligheid voor UV-licht, schildklierafwijking, oogbeschadiging, wazig zien en verschrikkelijke nachtmerries. Toen volgde een verblijf in het ziekenhuis wegens een ernstige longbeschadiging met als gevolg te weinig zuurstof in het bloed en in coma raken. Op vele manieren werd zuurstof toegediend waarbij twee keer geïntubeerd werd. Twee en een halve liter vocht achter de longen werd afgetapt. 6 zakken bloed werden toegediend. 8 kilo verlies aan lichaamsgewicht. En een vreselijke delier. 30 dagen verdeeld over 3 perioden op de Intensive Care, totaal 52 dagen in het ziekenhuis. Diverse malen kregen mijn naasten te horen dat mijn situatie kritiek was, een verpleeghuis het maximaal haalbare en laten inslapen werd als optie genoemd. De eerste diagnose was een bacteriële longontsteking. Dat betekende veel antibiotica en veel pogingen om een bacterie op te sporen. Na 2 weken was 20 keer getest, na 3 weken 24 keer, na 5 en een halve weken 32 keer en na 7 weken 39 keer. Alle keren met negatief resultaat. Na 3 weken werd amiodaron een keer genoemd en na 5 en een halve weken werd amiodaron d.d. als oorzaak aangewezen. d.d. staat voor differentiaal diagnose. Er is een lijst met mogelijke oorzaken en je streept bijvoorbeeld een bacterie als oorzaak door omdat die niet aangetoond kan worden. Uiteindelijk kom je dan bij amiodaron uit. Als je op het internet wat zoekt kom je steeds hetzelfde tegen: er wordt verwoed naar een bacterie gezocht en amiodaron als oorzaak komt pas (te) laat in beeld. Het advies dat gegeven wordt is: artsen wees alert, als er geen verklaring is voor een longbeschadiging, denk dan aan amiodaron. Mijn situatie was na 5 en een halve weken zo slecht geworden dat een behandelbeperking werd vastgesteld waarin werd “besloten tot niet-intuberen en niet-invasief beademenbeleid in verband met te zwakke conditie en onderliggend lijden (organiserende pneumonie, d.d. door amiodaron veroorzaakt), met tevens hartfalen, pulmonale hypertensie en inmiddels algehele ontstane zwakte en gegeneraliseerde spieratrofie en marginale kansen op verbetering tot goede kwaliteit bij noodzaak tot nieuwe intubatie en mechanische beademing”. In mijn geval werd na 32 negatieve testen (5 en een halve weken) besloten dat amiodaron de oorzaak was. Of dat kwam omdat 24 negatieve testen nog niet voldoende waren om een bacterie uit te sluiten of dat men niet (voldoende) op de hoogte dan wel niet overtuigd was van de longtoxiciteit van amiodaron weet ik niet, maar het was me erg veel waard geweest als dat na 3 weken (of eerder) was gebeurd. Er werd namelijk een forse dosis prednison per dag gegeven met verbluffend resultaat. Men had “zelden een 77-jarige man zo snel zien opknappen”. Ik schrijf dit ongeveer een jaar na de eerste prednison. Na nog 2 weken ziekenhuis en 2 en een halve week revalidatie was ik zelfverzorgend en weer thuis. Amiodaron werd in het ziekenhuis al van mijn medicatielijst verwijderd. Mijn longen zijn geheel hersteld. De huidverkleuring is weg. De schildklier is (nog) niet goed. Amiodaron werkt goed tegen boezemfibrilleren, maar als ik sommige bijdragen hier lees, verbaas ik me er over hoe gemakkelijk aan de mogelijke bijwerkingen wordt voorbij gegaan.

Amiodaron vanaf 2003 gebruikt. Door de cardioloog aan bevolen vorige medicatie werkte naar zijn inziens niet voldoende.2003. Door alle klachten bij door neuroloog advies, de huidige cardioloog ingelicht, Direct stoppen en over drie maanden na diverse onderzoek gebruikt ik geen medicijnen voor hart problemen. Schildklier aandoening. Amiodaron vanaf 2003 gebruikt. Door de cardioloog aan bevolen vorige medicatie werkte naar zijn inziens niet voldoende.2003. Door alle klachten bij door neuroloog advies, de huidige cardioloog ingelicht, Direct stoppen en over drie maanden na diverse onderzoek gebruikt ik geen medicijnen voor hart problemen. Schildklier aandoening.

Spoedig na een geslaagde cardioversie recidiveerde het atriumfibrilleren. Tien dagen na medicatie met amiodaron bleek het atriumfibrilleren gestopt. Van bijwerkingen heb ik tot op heden niets gemerkt . Misschien komt dat alsnog wanneer de zon eindelijk eens gaat schijnen Spoedig na een geslaagde cardioversie recidiveerde het atriumfibrilleren. Tien dagen na medicatie met amiodaron bleek het atriumfibrilleren gestopt. Van bijwerkingen heb ik tot op heden niets gemerkt . Misschien komt dat alsnog wanneer de zon eindelijk eens gaat schijnen

Krijg over mn hele huid vreselijke jeuk en prikkelingen. Krijg ook een droge mond en hoestklachten. Krijg over mn hele huid vreselijke jeuk en prikkelingen. Krijg ook een droge mond en hoestklachten.

Het help tegen te snelle hartslag maar ik word er erg zenuwachtig van en slaap slecht. Dit alles na een open hartoperatie met vervanging hartklep. Het help tegen te snelle hartslag maar ik word er erg zenuwachtig van en slaap slecht. Dit alles na een open hartoperatie met vervanging hartklep.

VEEL BIJWERKINGEN- OP DE OGEN ,SCHILFERENDE HUID, SCHILDKLIER WERKT NIET GOED CONSTIEPATIE, de dokter heeft dit afgeraden om te gebruiken, zeer slecht medicijn VEEL BIJWERKINGEN- OP DE OGEN ,SCHILFERENDE HUID, SCHILDKLIER WERKT NIET GOED CONSTIEPATIE, de dokter heeft dit afgeraden om te gebruiken, zeer slecht medicijn

Heb al v.a. mijn 50e levensjaar hartritme stoornissen. Allerlei medicatie gehad, vaak een cardioversie (stroomstoot) gehad totdat dit ook niet meer werkte. Toen aan de Amniodaron. Met ong. een week voelde ik me niet meer mezelf, werd zeer kortademig, moe en krachteloos. Kon amper nog 30 m lopen aan de arm van mijn man. Verschillende scans toonden plekjes in de longen en[lees meer...] op mijn schildklier die mogelijk kanker konden zijn. In de schildklier is het helaas ook echt zo. Longen blijven onder controle. De Amniodaron 3 mnd geslikt. Heb altijd gezond geleefd, nooit gerookt, veel gesport. Heb nu in mijn 82e levensjaar nog een uitstekende conditie, wandel en fiets veel, maar moet dus wel geopereerd worden. Met dank dus aan de Amniodaron die me compleet vergiftigd heeft! Begin er niet aan!!! Mijn hartritme is nu redelijk onder controle met Verapamil die evt. te sterk kan werken waarvoor ik een pacemaker heb die zo nodig een stroomstoot kan geven. Heb al v.a. mijn 50e levensjaar hartritme stoornissen. Allerlei medicatie gehad, vaak een cardioversie (stroomstoot) gehad totdat dit ook niet meer werkte. Toen aan de Amniodaron. Met ong. een week voelde ik me niet meer mezelf, werd zeer kortademig, moe en krachteloos. Kon amper nog 30 m lopen aan de arm van mijn man. Verschillende scans toonden plekjes in de longen en op mijn schildklier die mogelijk kanker konden zijn. In de schildklier is het helaas ook echt zo. Longen blijven onder controle. De Amniodaron 3 mnd geslikt. Heb altijd gezond geleefd, nooit gerookt, veel gesport. Heb nu in mijn 82e levensjaar nog een uitstekende conditie, wandel en fiets veel, maar moet dus wel geopereerd worden. Met dank dus aan de Amniodaron die me compleet vergiftigd heeft! Begin er niet aan!!! Mijn hartritme is nu redelijk onder controle met Verapamil die evt. te sterk kan werken waarvoor ik een pacemaker heb die zo nodig een stroomstoot kan geven.

Bij het constateren van een boezemflutter was uiteindelijk Amiodaron dat zorgde voor een regelmatig hartritmestoornis. Echter, na circa 5 maanden 1x per dag 200 mg slikken traden ernstige oogklachten op. In beide ogen is zicht verdwenen. Na 2,5 maand waren er al symptomen, klachten over droge ogen, niet goed fel licht kunnen verdragen, etc. Maar oogarts constateerde geen[lees meer...] bijzonderheden. Uiteindelijk op 84-jarige leeftijd is mevrouw volledig afhankelijk geworden van ondersteuning en kan niet meer zelfstandig wonen. Prognose van de ogen is onbekend; herstel blijft waarschijnlijk uit. Bij het constateren van een boezemflutter was uiteindelijk Amiodaron dat zorgde voor een regelmatig hartritmestoornis. Echter, na circa 5 maanden 1x per dag 200 mg slikken traden ernstige oogklachten op. In beide ogen is zicht verdwenen. Na 2,5 maand waren er al symptomen, klachten over droge ogen, niet goed fel licht kunnen verdragen, etc. Maar oogarts constateerde geen bijzonderheden. Uiteindelijk op 84-jarige leeftijd is mevrouw volledig afhankelijk geworden van ondersteuning en kan niet meer zelfstandig wonen. Prognose van de ogen is onbekend; herstel blijft waarschijnlijk uit.

wordt vaak 5 dagen per week voorgeschreven ivm schildklier. wel in Frankrijk wordt vaak 5 dagen per week voorgeschreven ivm schildklier. wel in Frankrijk